کتاب «نو ارغنون» يک اثر فلسفي است که توسط فرانسيس بيکن ، به زبان لاتين نوشته شده و در سال 1620 منتشر شده است. بيکن در مورد سيستم جديدي از منطق توضيح مي دهد که معتقد است از شيوه هاي قديمي قضاوت برتر است. اين روش امروزه به عنوان روش باکوني شناخته مي شود.

براي بيکن ، يافتن ماهيت يک چيز يک فرايند ساده کاهش و استفاده از استدلال استقرايي بود. براي يافتن علت "طبيعت خارق العاده" مانند گرما ، بايد همه موقعيتهايي را که در آن گرما يافت مي شود ، ليست کنيد. سپس بايد فهرستي ديگر تهيه شود که مواردي مشابه با موارد ليست اول را به جز کمبود گرما فهرست کند. جدول سوم مواردي را نشان مي دهد که گرما مي تواند در آن متفاوت عمل کند.
"ماهيت شکل" يا علت گرما بايد آن چيزي باشد که در همه موارد جدول اول مشترک است ، از همه موارد جدول دوم فاقد است و در موارد جدول سوم از نظر درجه متفاوت است.
يکن اميدوار است که تحقيقات تجربي ، به همين ترتيب ، ايده هاي قديمي علمي را در هم بشکند و به درک بيشتري از جهان و آسمان ها منجر شود.