اطلس مصور پيش رو با زباني ساده اطلاعاتي را پيرامون دايناسورها، چگونگي پيدايش آن ها، محل زيستشان، ساختمان و ساختار بدن آن ها، عصري که در آن زندگي مي کردند، آثار و نشانه هايي که از خود بر جاي گذاشته اند و… در اختيار مي گذارد و با رمزينه اي که در پشت جلد کتاب به مخاطب خود عرضه مي کند فرصت لذت از تماشاي فيلمي بسيار زيبا در مورد دنياي دايناسورها را به او هديه مي کند. اين اثر براي گروه سني نوجوان نگارش شده است.
يکي از بزرگترين مناطق کشف شده از زيستگاه هاي دايناسورها، پارک ايالتي دايناسور (پارک پروينسيال) در کرانه ي رود گوزن قرمز در آلبرتاي جنوبي واقع در کاناداي امروزي است. در سال 1910 ميلادي يک کشاورز، تکه استخواني از يک دايناسور پيدا کرد و از آن پس ديرين شناسان به مطالعه ي آن محدوده پرداختند. حدود چهل گونه از دايناسورهاي دوران کرتاسه ي پسين در اين منطقه پيدا شد که از جمله مي توان (کريتوساروس)، (سنتروساروس)، (پاکي سفالوساروس) و (اوپلوسفالوس) را نام برد. همه ي اين دايناسورها هفتاد و پنج ميليون سال پيش در اين منطقه مي زيسته اند. در آن زمان، اين ناحيه، مردابي در دهانه ي رود بوده و آب و هواي بسيار گرم داشته است. امروز پارک ايالتي، منطقه اي پهناور، سنگلاخي و بسيار خشک مي باشد. *پاکي سفالوساروس تا کنون چهار نوع از دايناسورهاي پاکي سفالوسور (با جمجمه اي ضخيم) در پارک ايالتي دايناسورها در کانادا کشف شده که در ميان آن ها (پاکي سفالوساروس) از بقيه بزرگ تر است. احتمالا اين جانور گياه خوار در مبارزات تن به تن، با جمجمه ي ضخيم خود به حريف ضربه مي زده است. *آلبرتوساروس و سنتروساروس آلبرتو ساروس، درنده ترين دايناسور اين منطقه بوده است. اين جانور گوشت خوار، به گياه خواران فراوان منطقه مثل سنتروساروس حمله و آنان را شکار مي کرده است. *يوپتوسفالوس اين دايناسور عجيب و غريب تنها دايناسور زره دار پارک ايالتي دايناسورهاست. سر و بدن اين گياه خوار دو تني، پوشيده از چند رديف برآمدگي هاي استخواني است، در انتهاي دمش نيز يک زايده ي گرزمانند قرار دارد و حتي پلک هايش با يک لايه ي استخواني پوشيده شده است. تمام اين ويژگي هاي يوپتوسفالوس، نوعي سپر دفاعي در برابر حمله ي دايناسورهاي گوشت خوار محسوب مي شود.