کتاب دل تاريکي که براي اولين بار در سال 1902 به چاپ رسيد، همچنان به عنوان يکي از ماندگارترين آثار ادبي عصر حاضر شناخته مي شود. اين رمان که چند سال پس از اقامت موقت و خسته کننده ي جوزف کنراد در کنگوي تحت اشغال بلژيک نوشته شد، کاوشي پيچيده و چندوجهي درباره ي موضوعاتي چون استعمار، شرارت هاي بشر و مرز باريک بين تمدن و توحش است. در اين کتاب، دريانوردي به نام مارلو، سفر رواني و جسماني خود براي پيدا کردن کورتز، بازرگان بدنام عاج فيل، را روايت مي کند. او با سفر به قلب قاره ي آفريقا، رفته رفته به شکل وسواس گونه اي درگير و شيفته ي اين شخصيت مرموز و شبح وار مي شود. مارلو پس از اين که درمي يابد که چگونه کورتز توانسته قدرت و نفوذ خود را بر مردم محلي به جايگاهي ثابت و استوار برساند، نه تنها ماهيت و ارزش هاي وجودي خود، بلکه تمامي مسائل مربوط به تمدن غرب را در ذهنش به زير سوال مي برد. کتاب دل تاريکي، شاهکاري به ياد ماندني و بسيار تأثيرگذار است که به کاوش محدوديت هاي وجود انسان و همچنين، واقعيت هاي کابوس وار امپرياليسم مي پردازد.