بارش هاي بي رحمانه ي پاييزي و هجوم عنکبوت ها، باعث پوسيدگي خانه ها شده و روستايياني که اين مصيبت، آن ها را فلج کرده و از زندگي انداخته است، مأيوسانه و مانند حيواناتي افتاده در دام، انتظار فرصتي کوچک براي فرار از مزرعه را مي کشند. خبري به گوش روستاييان مي رسد که حاکي از آن است که ايريمياس، يکي از اهالي سابق روستا که اهالي اعتقاد داشتند که مرده است، به گونه اي به زندگي بازگشته است. با شنيدن اين خبر، حسي از اميد به نجات از اين مصيبت، در دل روستاييان جوانه مي زند. کراسناهور کايي، در رمان تانگوي شيطان، تصويري آخرالزماني از منطقه اي ارائه مي کند که هر قطره ي باران در آن، پيام آوري از جهنم است. مخاطب در سراسر رمان تانگوي شيطان، براي لحظات محدودي از حرارت و شعله هاي نثر آتشين کراسناهور کايي در امان است. رمان تانگوي شيطان، عناصر شادي، دين، کمدي سياه، سياست ها و فرهنگ عامه ي مجارستان را در هم مي آميزد و داستاني تمثيلي درباره ي ذات داستان سرايي خلق مي کند: کتاب، درباره ي قصه هايي است که به منظور ادامه ي زندگي، براي خودمان و به منظور کنترل ديگران، براي آن ها تعريف مي کنيم؛ درباره ي حکاياتي است که واقعيت از آن ها ناشي شده است و به محدود يت هاي رمان تانگوي شيطان ها و واقعيت ها مي پردازد.