"سوگ مادر" مجموعه اي از يادداشت هاي به جا مانده از "شاهرخ مسکوب" است که احساسات خالص وي را به دور از انتظار براي چاپ اين دل نوشته ها در بردارد. همين مساله سبب شده تا اين اثر، ژرف ترين و خالص ترين احساساتي را که يک انسان مي تواند بروز دهد، بدون ملاحظاتي که خاصه ي انتشاراتي هاست، در برداشته باشد.
اين کتاب پناهگاه امني است براي "شاهرخ مسکوب" و هر کسي که در "سوگ مادر" به ماتم نشسته، تا دمي در آن بياسايد و بار سنگين اين مصيبت را براي لحظاتي هم که شده در ميان سطرها پايين بگذارد؛ باشد که هنگام ورود دوباره به دنياي واقعيت، اندکي سبک تر از قبل با اين مساله کنار بيايد. "شاهرخ مسکوب" اما اين سطرها را بدون هيچ نقش و نقابي به رشته ي تحرير درآورده است؛ او ناب ترين و طبيعي ترين احساساتش را که با توانايي ذاتي و صيقل خورده ي ادبياتي اش درآميخته است، روي کاغذ مي آورد و براي اين کار به جز همان استعداد و ناخودآگاه ادبي صيقل يافته، هيچ زرق و برق اضافي به نوشته نمي دهد.
از دست دادن مادر براي هر انساني، تجربه اي سخت و تکان دهنده است که به اشکال مختلف بروز مي کند. فرزندي که حيات خود را وامدار وجود مادر است، با از دست دادن او، گويي حيات خويشتن را به طور نسبي از دست مي دهد. وجود مادر در زندگاني "شاهرخ مسکوب" همواره پررنگ بوده و بديهي است که "سوگ مادر" نيز، غمي پررنگ بر تابلوي زندگي او پاشيده است. او که سختي حبس و ديگر دشواري هاي زندگي را با ياد مادر سپري کرده، اکنون در اين کتاب نيز از غم او به خود او رجوع مي کند تا اين اتفاق ناگوار را تاب بياورد.