آلبا دي اسپسدس و برتيني (11 مارس 1911 - 14 نوامبر 1997) نويسنده اي کوبايي-ايتاليايي بود. دي اسپسدس دختر کارلوس مانوئل د اسپسدس و کوئسادا (سفير کوبا در ايتاليا) و همسر لورا برتيني و الساندري بود. پدربزرگ او کارلوس مانوئل د سفسدس بود ، که پدر ملت کوبا است ، و پسر عموي دور او پروو فيگوئردو بود. وي با فرانکو بونوس از سرويس خارجي ايتاليا ، بعدا سفير در قبرس و پاکستان ازدواج کرد. دي اسپسدس به عنوان روزنامه نگار در دهه 1930 براي Piccolo ، Epoca و La Stampa کار مي کرد. در سال 1935 ، او اولين رمان خود ، L'Anima Degli Altri را نوشت. داستان نويسي وي بسيار تحت تأثير تحولات فرهنگي منتهي و ناشي از جنگ جهاني دوم بود.او در نوشتن خود شخصيت هاي زن خود را با ذهنيت بالا خلق مي کند. در کار او ، انگيزه اي تکرار شونده از قضاوت زنان درباره درستي يا نادرستي اعمالشان وجود دارد. در سال 1935 ، وي به دليل فعاليت هاي ضد فاشيستي در ايتاليا به زندان افتاد. دو رمان او نيز توقيف شد (نسونو تورنا اينديترو (1938) و لا فوگا (1940)). در سال 1943 ، او دوباره بخاطر کمک به راديو پارتيگيانا در باري زنداني شد ، جايي که وي يک شخصيت راديويي مقاومت معروف به کلوريندا بود. از ژوئن 1952 تا اواخر 1958 او ستوني را به نام Dalla parte di lei در مجله Epoca نوشت.او فيلمنامه فيلم Le Amiche را در سال 1955 براي آنتونيوني نوشت. پس از جنگ او براي زندگي در پاريس رفت. اگرچه کتاب هاي وي پرفروش ترين بود ، اما در مطالعات اخير نويسندگان زن ايتاليايي ، از دي اسپسدس چشم پوشي شده است.