کتاب "آبشوران" مجموعه اي است از داستان هاي کوتاه که "علي اشرف درويشيان" آن ها را به رشته ي تحرير درآورده است. از عناوين داستان هاي اين مجموعه مي توان به "خانه ما"، "ماهي ها و غازها"، "باغچه? کوچک"، "دو ماهي در نقلدان"، "بيالون"، "بيماري"، "حمام"، "بي"، "ننه جان چه شده؟"، "عمو بزرگه"، "صلح" و "آب پاش" اشاره کرد. "علي اشرف درويشيان" همچون ديگر آثارش در اين مجموعه ي داستاني هم رويکردي رئاليستي داشته و مانند هميشه، روند داستان ها را به شکلي واقع گرايانه پيش برده است. وي از جمله نويسندگاني است که قلم خود را بر داستان زندگي طبقه ي فقير و فرودست جامعه متمرکز کرده است و برخلاف جايگاه حاشيه اي اين قشر وسيع در اجتماع، اينجا در داستان هاي "علي اشرف درويشيان" همواره آن ها هستند که در مرکز توجه واقع مي شوند. مجموعه ي "آبشوران"، خاطرات کودکي و نوجواني نويسنده را در قالب داستان به خواننده ارائه مي کند و نام مجموعه هم از محله ي "آبشوران" کرمانشاه که "علي اشرف درويشيان" در آن زندگي مي کرده، برگرفته شده است. پس زمينه ي قصه هاي مجموعه ي "آبشوران"، ماجراهايي است که چند کودک در اين محله رقم مي زنند و در ميان بازي هاي کودکانه شان، داستان زندگي جريان دارد. البته خود اين محله نيز گاهي شخصيت پيدا مي کند و در قالب هاي خاصي با کاراکترهاي کتاب تعامل دارد. "آبشوران" گاه زمين بازي کودکان است و گاه مثل يک مامور به کوچه و پس کوچه هايش سرک مي کشد. هر چه که هست، "آبشوران" خواندني است و اين جذابيت و گيرايي، از قلم "علي اشرف درويشيان" که "آبشوران" او را در دامان خود پروريده، برآمده است.