"مترو" کتابي است که توسط رمان نويس ژاپني "هاروکي موراکامي" در مورد حمله ي تروريستي با گاز سارين که در سال 1995 در "مترو" توکيو انجام شده است ،نوشته شده است. اين کتاب از يک سري مصاحبه با افرادي که تحت تأثير اين حملات قرار گرفته اند ، تشکيل شده و همچنين شامل مصاحبه با اعضاي" آوم "، فرقه ي مذهبي مسئول حملات است. "هاروکي موراکامي" اميدوار بود که از طريق اين مصاحبه ها ، بتواند بخشي از تاثيرات اين حملات را، که رسانه هاي مهم ژاپن ناديده گرفته اند ، بيان کند و بر تاثير گذاري اين واقعه بر شهروندان معمولي تاکيد کند. اين مصاحبه ها تقريبا يک سال به طول انجاميده و از ژانويه 1996 شروع شده و در دسامبر همان سال به پايان مي رسد و بسياري از جنبه هاي جذاب روانشناسانه ي جامعه ي ژاپن را برجسته مي کند.
او در مي يابد که کار، براي بيشتر مصاحبه شوندگان، اولويت بالا و يا اصلي را دارد و همچنين جداسازي ، فردگرايي و عدم ارتباط نيز ، از مضامين قدرتمندي بودند که در بسياري از مصاحبه ها رايج بود. بسياري از مصاحبه شوندگان ابراز سرخوردگي از ماترياليسم در جامعه ژاپن و رسانه ها را کردند و همچنين به ناکارآمدي سيستم واکنش اضطراري در برخورد با حمله اشاره کردند. اين کتاب همچنين شامل مقاله ي شخصي "هاروکي موراکامي" در مورد اين حملات است. وي در مقاله ي "کابوس کور: ما ژاپني ها به کجا مي رويم؟" ، از عدم موفقيت ژاپني ها در عبرت گرفتن از اين حملات انتقاد مي کند و اعتقاد دارد که ژاپني ها ترجيح مي دهند به جاي تحليل علل واقعي و جلوگيري از وقوع حوادث مشابه در آينده ،حمله ي تروريستي را به عنوان يک عمل افراطي توسط گروهي از ديوانگان بدانند.