«مرگ آگاهي» رهايي بخشي نيروي غريب و هولناکي ست که ناپايداري جهان و مناسباتش را به رخ مي کشد. از سقراط تا داستايوفسکي و فوئنتس، به وضوح مي توان اين فهم ناپايداري جهان را ديد و لمس کرد. نويسندگان و انديشمنداني که هرکدام به نوعي وجود تصادف و بي اختياري آدمي برابر مرگ را پيش رو گذاشتند و همه ي تلاششان تشويق به رفتن وراي روزمرگي هاي زندگي بود. در اين ميان اما مواجهه با مرگ در معناي واقعه اي ناگزير که زمان وقوعش برايمان روشن است، تجربه اي ست که کمتر کسي با آن روبرو بوده و اگر کسي اين مهم برايش اتفاق افتاده کمتر شخصي از اين ميان را مي توان سراغ گرفت که از مواجهه اش با اين تجربه نوشته باشد. کتاب «نوشتن از مرگ» از «کري تيلور» به ادبيات درآوردن مواجهه ي شخصي خود نويسنده با مرگ خودش است. تيلور که کمي پيش از مرگش از قريب الوقوع بودن آن مطلع مي شود، لحظه به لحظه از رويارويي اش با اين درگذشتن مي نويسد و بي وقفه تمام جزر و مدهاي جسمي و رواني اش را شرح مي دهد. «نوشتن از مرگ» مواجهه ي اديبانه، فلسفي، شوخ طبعانه و ديوانه وار نويسنده ايست که به يقين مي داند چند روزي بيشتر زنده نخواهد بود. آگاهي نويسنده ي کتاب از مرگ، به تصور پيشيني اکثريت آدم ها نسبت به زندگي و مرگ حمله مي کند و اين حمله را نيز ابتدا از خودش آغاز مي کند. کتاب «نوشتن از مرگ» اثري نوشته ي «کري تيلر» است که نخستين بار در سال 2016 انتشار يافت. نويسنده ي استراليايي، «تيلر»، که پس از مدتي با اين خبر مواجه شد که ديگر درماني براي سرطان مغزش وجود ندارد، در اين شرح حال تأثيرگذار و فوق العاده صادقانه به تأمل در مورد پايان زندگي اش مي پردازد. «تيلر» که در سال 2016 از دنيا رفت، هم خشم ها، ناراحتي ها و نگراني هاي خود را—به خصوص نسبت به عزيزانش—با مخاطبين در ميان مي گذارد و هم از پذيرش اين اتفاق اجتناب ناپذير سخن مي گويد. او نگاهي دوباره به دوران کودکي و خانواده اش مي اندازد و روابط شکننده ي والدين و خواهران و برادرانش، لذت مادر شدن، و زندگي غيرمعمول و شگفت انگيز يک نويسنده را به خاطر مي آورد.