در رمان "دستيار" به قلم "روبرت والزر"، "يوزف مارتي" يک کارمند جوان است که براي کار نزد کارل توبلر مي رود؛ "کارل توبلر"، يک مخترع با استعداد است، که صاحب يک زندگي خوب با ميراثي است که به تدريج رو به زوال مي رود. ساعت تبليغاتي توبلر و ماشين فروش خودکار او نتوانست سرمايه گذاران را فريب دهد و مارتي خيلي زود در زبان اکتسابي فرار از طلبکاران مهارت پيدا مي کند. در "دستيار" نوشته ي "روبرت والزر"، راوي توانايي عظيمي در درک مردم ، مهرباني ذاتي و لذت از محيط طبيعي خود دارد. در عين حال ، هر يک از اين ظرفيت ها محدود است: او کارفرماي خود را تا حدودي درمانده وار دوست دارد ، حتي اگر برخي از نقايص کارفرمايش به چشم بيايد. او مهربان است ، اما مهرباني هاي او اغلب بي تأثير است. او طبيعت را دوست دارد ، اما به روشي غيربازتاب دهنده. او گاهي از هريک از اين صفات در خود آگاه است. او عاشق غذا خوردن و خوابيدن و قدم زدن در حومه شهر است: اين ها قطعيت اوست. او همچنين عميقا نگران بي عدالتي ها و آسيب هاي اجتماعي است: اين ها علاقه هاي مداوم او است. باقي موارد در پرده ي ابهام است؛ او مي داند که جاه طلبي ندارد ، اما هرگز موفق نمي شود خيلي درباره اين واقعيت فکر کند. و او مي داند که احتمالا فقط کمي ذکاوت دارد ، اما انرژي لازم براي تمرکز کردن در مورد اين مشکل به اندازه اي که بتواند براي حل آن کاري انجام بدهد را ندارد. اين يک پرتره روانشناختي دوست داشتني از يک فرد حدودا ساده است که شخصيت او را بسيار خوب منعکس مي کند.