ميخائيل چخوف در کتاب دو جلدي "بازيگري" خود نتايج سالها تلاش، آزمايش و تجربه خود در عرصه بازيگري را در اختيار علاقه مندان و هنرجويان رشته بازيگري قرار داده است.

او در روش منحصر بفرد خويش سعي مي کند در مقابل سيستم بازيگري استانيسلاوسکي شکل بديلي از فراآيند آفرينش نقش را ارائه دهد.
روش او در هدايت و پرورش بازيگر بر روي مقوله تخيل بازيگر متمرکز است. چخوف ادعا دارد که سيستم بازيگري استانيسلاوسکي چون سدي محکم، مسير خلاقيت بازيگر را مسدود مي کند. او مي گويد در سيستم استانيسلاوسکي بازي ها مرده و دلسرد کننده بنظر مي رسند. در اين راستا او تلاش کرده است تا فهمي جديد از فرايند بازيگري را به دنياي نمايش پيشنهاد دهد.
در روش او بازيگر بينش بسيار بيشتري نسبت به خودش و شخصيتي که قرار است به تصوير بکشد ارائه مي دهد. اين شيوه اين امکان را به بازيگر مي دهد تا با سهولت و مهارت جديد به هر نقشي نزديک شود.

چخوف اين اجازه را به بازيگر مي دهد تا قبل از برخورد با کلمات ، در بدن خويش به آزمايش و بداهه پردازي بپردازد. در اين شيوه به نظر مي رسد همه چيز بسيار طبيعي تر جريان مي يابد. چخوف به آثار استانيسلاوسکي مراجعه مي کند و در برخي از سطح انتظار دارد خوانندگان وي نيز با آن آشنا باشند. اگر بازيگر هستيد بايد به هر حال کارهاي او را خوانده باشيد.