بهوميل هرابال (1914-1997) در اين نامه ها که در فاصله سالهاي 1989 تا 1991 به آوريل گيفورد (دوبنکا) نوشته شده اما هرگز ارسال نشده اند ، وقايع مهم آن سالها را شرح مي دهد. هرابال با سبک آرامش بخش و آگاهانه ي مختص خود به عنوان يکي از نويسندگان و مبتکران اصلي ادبيات اروپايي پس از جنگ ، به زندگي طنزآميز و گاهي در حال حرکت پراگ تحت اشغال نازي ها ، کمونيسم و سرخوشي مختصر پس از انقلاب 1989 مي پردازد در زماني که هر چيزي امکان پذير است حتي تانک هاي صورتي. در نهايت با خاطرات پراکنده اي از سفره هاي او به انگلستان، مکان هاي ذکر شده در کتاب سرزمين هرز اليوت، پايان مي پذيرد. نتيجه اثري درخشان است که به گونه اي شخصي تاريخي را روايت مي کند با نثر قدرتمند و به همان اندازه شاعرانه .