مفاهيم پايه در جامعه شناسي يکي از متون محوري در حوزه جامعه شناسي است و اگر بتوان کسي را پدرخوانده اين موضوع ناميد، وبر است. همانطور که امروز در اولين انتشار آن در دهه 1930 مرتبط بود، اين کتاب براي دانش آموزان و معلمان ضروري است.
ماکسيميليان کارل اميل وبر (21 آوريل 1864–16 ژوئن 1920) جامعه‌شناس، تاريخدان، حقوقدان و استاد اقتصاد سياسي آلماني بود که به عنوان يکي از تاثيرگذارترين نظريه‌پردازان مهم توسعه مدرن جهان غرب شناخته مي‌شود. ايده‌هايش به‌طور عميق بر نظريه اجتماعي و پژوهش اجتماعي تأثير گذاشت. وبر با وجود اينکه در کنار آگوست کنت، کارل مارکس و اميل دورکيم به عنوان يکي از پدران جامعه‌شناسي شناخته مي‌شد ولي او خود را نه جامعه‌شناس بلکه بيشتر تاريخ‌نگار مي‌دانست.
يکي از ميراث‌هاي فلسفي ماکس وبر، تفکيک حوزه‌هاي ارزش، خرد و واقعيت بود. وبر معتقد بود اين قلمروها جدا و پيوندناپذيرند و علم نمي‌تواند به ارزش‌ها اعتبار ببخشد و انسان در جهاني بي‌معنا، معناي خاص خود را مي‌آفريند. اين ديدگاه پاياني بر ديدگاه فلسفه يوناني-متافيزيکي بود که ساختار ذهن انسان را با ساختار قلمروهاي طبيعي و اخلاقي مطابق مي‌دانست. بر مبناي تفکر يوناني-متافيزيکي (که مباني جهان‌بيني اديان مختلف را هم تشکيل داده‌است)، با روش تفکر قياسي مي‌توان به نتايج و ديدگاه‌هايي دست يافت که لزوما بر طبيعت و اخلاق منطبق است. بايد توجه کرد که اين ديدگاه در عصر مابعدروشنگري نيز تا حدودي حاکم بود و تصور بر اين بود که با درک و تفسير طبيعت و تعميم ديدگاه‌ها، مي‌توان به نظريه جامع و عام و غايت‌گرانه در مورد ارزش‌ها، طبيعت و خرد دست يافت.