کتاب «در باب طبيعت انسان» نوشته ي «آرتور شوپنهاور» يکي از بزرگترين فلاسفه ي اروپا و ترجمه ي «رضا ولي ياري» است. در باب طبيعت انسان مجموعه ي کوچکي از نوشته هاي مختلف شوپنهاور درباره ي طبيعت بشر، اخلاق، حقوق و سياست است. اين مجموعه بعد از مرگ شوپنهاور منتشر شده است. در اين کتاب محتواي مقالات شوپنهاور تحت اين عنوان دسته بندي شده اند: «طبيعت بشري»، «حکومت»، «اراده ي آزاد و تقديرياوري»، «شخصيت» و «غريزه ي اخلاقي و تاملات اخلاقي». نمي توان از محققان و علاقه مندان به فلسفه بود و از آثار شوپنهاور به واسطه ي تاثيرگذاري آن بر بسياري حوزه ها ازجمله هنر، روانشناسي و ادبيات چشم پوشي کرد.
شوپنهاور فيلسوفي هست که وقتي آثارش را مي خوانيم کمتر به صداقتش شک مي کنيم و بدون ترس از قضاوت انسانها نظرياتش را بيان کرده است. نوشته هاي صريح او درباره طبيعت انسان و حکومت پرده از مسائلي بسيار عميق از ما انسانها برمي دارد که هرچند تلخ است اما بهتر است آدم با نگاهي ديگر با آنها روبرو شود.

شوپنهاور در اين کتاب انسان رو جانوري شرور تمام عيار معرفي کرده، جمهوري رو به کلي زير سوال برده و تنها نظام حکومتي ايده آل رو پادشاهي موروثي با چاشني استبداد معرفي مي کند. تقديرباوري و جبرگرايي را از لحاظ نتيجه يکسان دانسته و ميگويد آن چيزي رخ مي دهد که بايد رخ دهد.