فلسفه ي قاره اي قرن بيستم به ويراستاري ريچارد کرني جلد هشتم از مجموعه کتاب هاي تاريخ فلسفه ي غرب محسوب مي شود که يکي از مهم ترين و چالش برانگيز ترين جنبش هاي صورت گرفته در زمينه ي فلسفه در قرن بيستم مي باشد. اين مجلد عظيم حاوي چهارده سر فصل مي باشد که عمده ترين مکاتب آن شامل پديدار شناسي، اگزيستانسياليسم و پست مدرنيسم را زير ذره بين خواهد برد. پس از پيشگفتاري به قلم ويراستار کتاب، ريچارد کرني، مطالب کتاب با فصل نخست که مقدمه ي پديدار شناسي است آغاز مي گيرد. فصل هاي دو تا چهار به بررسي فلسفه ي اگزيستانسيال از ديدگاه فيلسوف هاي مطرحي همچون هايدگر، سارتر و مرلو-پونتي مي پردازد و فصل پنج فلسفه ي دين را از زبان ياسپرس، مارسل و لويناس بيان مي کند. در فصل شش فلسفه ي علم و عقايد دوهم، ماخ و باشلار مطرح شده و سپس فلسفه هاي مارکسيسم از ديدگاه لنين، گرامشي، لوکاچ و آلتوسر در فصل هفتم تشريح شده است. در فصل هشت نظريات انتقادي هابرماس، هورکهايمر و آدورنو و در فصل نه، هرمنوتيک بررسي شده است. فصل ده اين کتاب به ايده آليسم ايتاليايي پرداخته و نظريات کروچه، جنتيله و ديگران مطرح مي کند و فصل يازده ساختارگرايي فرانسوي را از ديدگاه افرادي همچون استروس، بارت، فوکو، دوسوسور و لکان زير ذره بين برده است. فصل دوازده فمنيسم فرانسه از قاب نگاه دوبووار، کريستوا، سيکسو، ابريگاره و لودوف و فصل سيزده واسازي و دريدا نام دارد. در نهايت فصل چهاردهم فلسفه ي قاره اي قرن بيستم، نظريات پست مدرن گرايانه ي بودربار، ليوتار و ديگران را براي مخاطب شرح مي دهد.