کارل گوستاو يونگ (1961-1875) و ولفگانگ ارنست پائولي (1900 - 1958) دو شخصيت بزرگ متفکر عصر مدرن بودند. يونگ، بنيانگذار روانشناسي تحليلي است و يکي از شناخته شده ترين محققان در زمينه تفسير و تحليل نماد هاي رويا است . پائولي، يکي از پيشگامان فيزيک کوانتومي بود. وي در سال 1945 ، جايزه ي نوبل فيزيک را پس از نامزد شدن توسط آلبرت انيشتين براي "سهمي که در کشف يک قانون جديد از طبيعت ، اصل محروميت بود" دريافت کرد، که تئوري چرخش زير بناي ساختار ماده در شيمي را توضيح مي دهد . يونگ و پائولي در کتاب "روح و زندگي" با هم همکاري کردند که براي اولين بار در سال 1952 در آلماني با عنوان Naturerklarung und Psyche منتشر شد. کتاب حاضر از چهار فصل با عنوان هاي «نظرات يونگ درباره روان»، «نظرات يونگ درباره روان شناسي»، «سرزمين ارزش ها از نگاه يونگ» و «چيزهاي غايي از ديدگاه يونگ» تشکيل شده است. کتاب "روح و زندگي" همچنين شامل مطالبي مبتني بر "همزماني" يونگ و "تأثير ايده هاي آرکي تايپي بر نظريه هاي علمي " کپلر نيز مي باشد . پائولي در آغاز سال 1931 دچار ورشکستگي مالي شد. وي با روان درمانگر-روانپزشکي به نام يونگ ، که مانند پائولي، در نزديکي زوريخ زندگي مي کرد، همکاري مي کرد. يونگ بلافاصله ،شروع به تفسير روياهاي عميق پائولي کرد و پائولي به يکي از بهترين دانشجويان روانشناسي تبديل شد . پس از آن، او شروع به نقد علمي شناختي نظريه يونگ کرد. اين کار به روشن شدن افکار اخير او، به ويژه در مورد مفهوم "همزماني" کمک کرد . مخاطب اين کتاب تنها متخصصين نيستند، بلکه پيش از همه کساني هستند که به لطف اين مجموعه از ديدگاه هاي يونگ، آرزومند دانستن ، درک و خواهان شناخت نيروهاي دروني هستند که آن ها و جهان را به جنبش وا مي دارند.