بلندگو گفت: «به سفينه خوش آمديد آقاي پيلگريم. سوالي هست؟» بيلي لب هايش را ليسيد. کمي فکر کرد و سرانجام پرسيد: «چرا من؟» «اين سوال بسيار زميني است آقاي پيلگريم. چرا شما؟ اگر اين طور باشد چرا ما؟ بدين ترتيب اصلا مي توانيد «چرا هر چيز ديگري؟» را نيز مورد پرسش قرار دهيد. زيرا اين لحظه صرفا وجود دارد. همين. آيا هيچ وقت يک ساس را که در کهربا به دام افتاده باشد، ديده ايد؟ بله. مي بينيد آقاي پيلگريم؟ همه اينجاييم. گرفتار در کهرباي لحظه: چرا ندارد.»