روبرو شدن با نابودي به دست وگون هاي جنگي ، زمان غريبي است براي آرتور دنت و رفيق کنجکاوش که درون فضايي پرتاب شده اند که از غيرممکن بودن خالص قدرت مي گيرد و آنها به شکل نااميدانه اي در جستجوي مکاني براي غذا خوردن هستند. از جمله مسافران کشتي مسافرتي آرتور مي توان به فورد پرفکت ، دوست ديرينه و همکار در راهنماي کهکشان براي اتواستاپ زن ها، . زافود رئيس جمهور سابق دو سر کهکشان، تريکا پناهنده زميني که بومي شده است (نام او اکنون تريليان است). و ماروين کسي که از هيچ چيزي رنج نمي برد اشاره کرد. و هيچ کدام از آنها خوشحال نيستند. رستوران آخر جهان دومين کتاب از مجموعه «راهنماي کهکشان براي اتواستاپ زن ها» يک مجموعه ي علمي تخيلي اثر داگلاس آدامز است. و دقيقا از همان جايي شروع مي شود که کتاب قبلي اين مجموعه يعني راهنماي کهکشان براي اتو استاپ زن ها تمام شده است . پس از رستوران آخر جهان آدامز به ترتيب «زندگي، دنيا و همه چيز»، «خداحافظ و ممنون از اون همه ماهي»، «بيشترش چيز خاصي نيست» را نوشت. کتاب رستوران آخر جهان از آهنگ "Grand Hotel" گروه راک بريتانيايي به نام Procol Harum الهام گرفته است و نام آن نيز به ميليوي رستوراني که يکي از مکان هاي داستان است اشاره مي کند. مجموعه «راهنماي کهکشان براي اتواستاپ زن ها» جزو پرفروش ترين رمان هاي دهه ?? و ?? ميلادي بوده و تاکنون به چندين زبان ترجمه شده است.