سومين کتاب آيين نوروزي دومين مجموعه ­داستان اوست. نوروزي پيش از اين کتاب ­هاي آب و هواي چند روز سال و دستگاه گوارش را منتشر کرده است. او، که در حوزه­ داستان کوتاه جوايز معتبري را در سال ­هاي اخير برده است، در 10داستان ­اين مجموعه باز فضاهايي را تجربه کرده که برآمده از زندگي شهري­ اند، با پرداختي متفاوت و لايه ­اي از طنز. آدم­ هاي او وجوهي را از خود به نمايش مي ­گذارند که مي ­توان در آن­ها نوعي حرص، ولع و حتي بي­ رحمي را مشاهده کرد. کسالت دم مرگ يا برخورد با مردگان است که بسياري از داستان­ ها را پيش مي ­برد. مخاطب اين داستان­ ها مدام با اتفاق­ هايي مواجه مي ­شود که پيش­ بيني­ پذير نيستند و در عين­ حال صراحتي تمام ­عيار درخود دارند. نوروزي به انسانش بدگمان و بدبين است و اين امر را مي توان در داستان­ ها و تقلاي شخصيت هايش ديد. تلاش ­هايي که عبث به نظر مي رسد. نوروزي راوي اين بطالت جذاب است.