کتاب دو مسئله بنيادين اخلاق، اثري نوشته ي آرتور شوپنهاور است که اولين بار در سال 1841 به چاپ رسيد. کتاب دو مسئله ي بنيادين اخلاق از دو مقاله ي تحول برانگيز و جذاب تشکيل شده است: «در باب آزادي اراده» و «در باب مباني اخلاقيات». شوپنهاور با نثري که به شکلي منحصر به فرد قدرتمند است، استدلال مي کند خودآگاهي، توهم آزادي را به وجود مي آورد و اعمال انسان ها از پيش تعيين شده است، اما با اين وجود ما به درستي احساس گناه مي کنيم چون کارهايمان، از شخصيت فردي ذاتي ما نشأت مي گيرد. به عقيده ي اين فيلسوف بزرگ آلماني، مباني اخلاقيات، در نهايت متافيزيکال هستند و بر پايه ي درکي شهودي از خويشتن، و همينطور ساير موجودات در حال تلاش و در حال تحمل رنج، شکل مي گيرند.