کتاب اتللو، نمايشنامه اي نوشته ي ويليام شکسپير است که در زمره ي برترين تراژدي هاي اين نويسنده ي بزرگ قرار مي گيرد. شکسپير در اين نمايشنامه به داستان ازدواجي ميان اتللو و بانويي ونيزي به نام دِزدِمونا مي پردازد که در ابتدا با شور و عشقي دوطرفه آغاز مي شود و درنهايت با خشم ناشي از حسادت و مرگ هايي خشونت آميز به پايان مي رسد. اتللو و دزدمونا آنقدر با هم تفاوت دارند—تفاوت هاي نژادي، سني، خاستگاهي و فرهنگي—که پايان فاجعه بار ازدواجشان خيلي هم نبايد دور از انتظار باشد اما اغلب مخاطبين اين نمايشنامه، احساس مي کنند عشقي که ميان اين دو شخصيت وجود دارد، آن قدر قوي هست که بتواند بر همه ي اين تفاوت ها چيره شود. اما داستان به شکل ديگري رقم مي خورد و حرف ها و کارهاي شخصيتي به نام اياگو، همه چيز را به هم مي ريزد. اياگو از اتللو متنفر است و تصميم گرفته تا با نابود کردن عشق اتللو نسبت به دزدمونا، خودِ او را نابود کند.