نمايشنامه ي هشتم اشميت ،يک کمدي متافيزيکي است که در مهمانسراي دودنيا رخ مي دهد،جايي که افرادي که در کما هستند در آن اقامت مي کنند تا زماني که درمان آن ها به نتيجه برسد. هيچ يک نمي دانند چگونه گذارشان به مهمانسراي دو دنيا افتاد و چه زماني از آن خارج خواهند شد و سرانجام به کجا خواهند رفت. شخصيت ها در اين مکان راز آميز گرد هم آمده اند تا درباره ي زندگي خود تأمل کنند و به دغدغه هاي هميشگي بشر بينديشند. نمايشنامه ي « مهمانسراي دو دنيا ، حکايتي است پر رمز و راز ، شگفت انگيز و غافلگير کننده در فضايي ميان رويا و واقعيت ، مرگ و زندگي ، کمدي و تراژدي. داستان در مهمانسرايي که تصور مي شود در فاصله ي بين زمين و آسمان است شروع مي شود. امانوئل اشميت، نويسنده ي اين نمايش نامه، افرادي را که به دلايلي به اغما مي روند، مهمان مهمانسراي دو دنيا مي داند که به طور موقتي آنجا هستند تا مشخص شود مقصد بعدي آنها آسمان است يا اينکه به زمين بازمي گردند. يکي از شبيه ترين نمونه هاي ادبي به اين اثر نمايشنامه ي اتاق بسته اثر سارتر مي باشد که جمله ي مشهور :"جهنم بقيه ي مردم هستند." را معنا مي کند.از ابتداي نمايشنامه به نظر مي رسد شخصيت ها طوري طراحي شده اند تا اعصاب يکديگر را بهم بريزند و تضادي واضح با يکديگر دارند.