در اين کتاب کوشش نويسنده از شرح زندگاني اسکندر اعاده ي تعادل در تاريخ است. در گذشته مورخين غربي دوازده سال مسافرت اسکندر را که در مشرق زمين انجام داده بود مسکوت گذاشته و بيشتر به عمليات او در يونان و از تاثيرات او در دوره ي هلني که پس از او ظهور کرد پرداخته اند. در واقع فرسودگي و ماندگي اسکندر سبب مرگ او شد. دولت جهاني او که طرح آن را ريخته بود از بين رفت و جانشينان گرفتار اختلافات گشتند. با اين همه در واقع تحقق قسمتي از آمال او اين بود که فرهنگ موسوم به "هلني" را که در واقع فرهنگ ايراني و هلني بايد ناميد به وجود آورد و آن منبع الهام دولت هاي روم و بيزانس واقع شد. از اين لحاظ راست گفته اند که آن چه اسکند انجام داد داراي اهميت کمتري بود از آن چه مي خواست انجام دهد و...