در جستجوي زمان از دست رفته، رماني در هفت جلد از نويسنده فرانسوي مارسل پروست است. در واقع کتاب حاضر که توسط نشر مرکز به چاپ رسيده است، گزيده اي از بهترين قسمت هاي اين هفت جلد است. اين اثر از برجسته ترين اثار پروست است که هم بسيار مشهور است.

در جستجوي زمان از دست رفته ، خاطرات راوي از دوران کودکي و تجربيات خود را در بزرگسالي در اواخر قرن 19 و اوايل قرن 20 در جامعه بالا فرانسه دنبال مي کند ، در حالي که از دست دادن زمان و عدم معنا در جهان را تأمل مي کند. اين رمان در سال 1909 شروع به شکل گيري کرد.
راوي با يادآوري اين جمله شروع مي کند: "مدت ها بود که زود مي خوابيدم."

در جستجوي زمان از دست رفته ، از نظر بسياري از محققان و منتقدان ، رماني مدرن محسوب مي شود. اين اثر تأثير عميقي بر نويسندگان بعدي ، مانند نويسندگان انگليسي که عضو گروه بلومزبري بودند ، داشته است. ويرجينيا وولف در سال 1922 نوشت: "اوه اگر مي توانستم چنين بنويسم!"

هارولد بلوم نوشت که در جستجوي زمان از دست رفته اکنون "به طور گسترده اي به عنوان رمان اصلي قرن بيستم شناخته شده است." ولاديمير نابوکوف ، در مصاحبه اي در سال 1965 ، بزرگترين آثار منثور قرن بيستم را به ترتيب ، "اوليس جويس ، دگرديسي کافکا ، پترزبورگ بل ، و نيمه اول افسانه پروست در جستجوي زمان از دست رفته" ناميد. در دهه 1960 ، بنگت هولمويست ، منتقد ادبي سوئد ، اين رمان را "به عنوان آخرين کلاسيک بزرگ سنت نثر حماسي فرانسوي و پيشرو برجسته" نو رومي "توصيف کرد ، که نشان دهنده رواج نثر تجربي جديد فرانسه است .