روياها محصولي بي طرف و خودجوش روان ناخودآگاه ، خارج از کنترل اراده هستند. آنها طبيعتي خالص دارند؛ آنها واقعيت طبيعي و بدون حجاب را به ما نشان مي دهند ، و بنابراين هيچ چيز ديگري مناسب نيست که بتواند نگرشي را به ما بازگرداند که با ذات اساسي انسان ما مطابقت داشته باشد وقتي که آگاهي ما از بنيان خود فاصله گرفته و به بن بست رسيده است. يونگ در کتاب «تعبير خواب» ديد که ذهن / بدن / احساسات (يا آنچه او "روان" ناميده است) همه با هم کار مي کنند. حتي علائم منفي مي توانند به طور بالقوه در جلب توجه به عدم تعادل مفيد باشند. به عنوان مثال ، افسردگي مي تواند ناشي از سرکوب احساسات خاص توسط فرد يا عدم پيروي از مسيري طبيعي و واقعي نسبت به شخصيت خاص وي باشد. به اين ترتيب او روان را به عنوان سيستمي تنظيم کننده خود با تمام محتواي رواني - افکار ، احساسات ، روياها ، شهود و غيره - مي دانست که داراي هدفي است. او فکر مي کرد روان "هدفمند" است. يونگ روياها را تلاش روان براي برقراري ارتباط موارد مهم با فرد مي دانست ، و آنها را بسيار مهم مي دانست ، شايد بيش از هر چيز ديگري ، به عنوان راهي براي دانستن آنچه واقعا در جريان است. روياها همچنين بخش مهمي از رشد شخصيت هستند - فرايندي که وي آن را فرد سازي ناميد.